بررسی رابطه استرس شغلی و فرسودگی شغلی بامیزان بهره وری در خلبانان

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی می باشد (1). هدف از این مطالعه بررسی رابطه استرس شغلی و فرسودگی شغلی با میزان بهره وری در میان خلبانان می باشد.   مواد و روش ها: در قالب یک پژوهش توصیفی – مقطعی، از بین جامعه آماری شامل کلیه خلبانان نیروهای مسلح 150 نفر بر اساس روش نمونه گیری به صورت تصادفی منظم انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه اندازه گیری استرس شغلی ال رایس، فرسودگی شغلی مسلش و بهره وری مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: نتایج حاکی از آن است همبستگی بین استرس شغلی و بهره وری در سطح p<0/01 معنادار است. یافته ها حاکی از وجود رابطه بین تحلیل عاطفی و بهره وری در سطح p<0/01 ، مسخ شخصیت و بهره وری در سطح p<0/01 ، نابسندگی و بهره وری در سطح p<0/01 می باشد و همچنین تحلیل عاطفی و نابسندگی سهم بیشتری در پیش بینی میزان بهره وری دارد.   بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه می توان گفت بهره وری متغیری است که از استرس شغلی و فرسودگی شغلی تاثیر می پذیرد و می توان از این متغیرها به عنوان شاخص هایی در جهت پیش بینی بهره وری خلبانان نیروهای مسلح استفاده کرد. همچنین می توان با آموزش مهارت های لازم و فراهم آوردن امکانات شغلی میزان بهره وری افراد را افزایش داد.